Friday, May 20, 2011

Om te Kerk of nie te Kerk nie

Moet die woord 'Kerk' nou wel in Hoofletters geskryf word? Dis die eerste vraag wat ek vir myself wil afvra as ek so na die opskrif kyk. Want kyk, wat is 'n kerk, waarna ek dan so peities na verwys in my opskrif.  Is dit nie maar 'n gebou van klip en klei en steen en strooi, waarin ons so graag ons God en ons gode wil aanbid nie?  'n Werk deur mensehande gemaak?  Want kyk, spreek die Here, Ek woon nie in geboue deur mensehande gemaak nie, maar in julle harte, daaardie diepste van julle wesens waar net Ek kan sien. (My parentesis)

Dan die groot vraag:  Wat se vraag is DIT dan nou?

Ek het hierdie vraag vir myself afgevra nadat ek nou al 'n paar dae/weke/maande lank die gespreksforum van 'n groot pinkster gemeente volg, waarin gedebateer word of die Kerk/die Plek/ die Mense reg of verkeerd is in hulle handelswyse van die afgelope dekade of meer.  Die geslagsregisters in die ou Testament is op hierdie stadium vir my meer interresant as die lang uitgestrekte motiferings vir en teen die arme 'Kerk', en die maalkolke wat ek nou onlangs op die Oranjerivier beleef het, het meer sin in gehad as die sterkste van die dialoe van die belangstellendes.

Hoe amper wou ek my (arme) stuiwer in die armbeurs gooi, maar ek dink my opvoeding staan hier sterker as my geloofsoortuigings.  So-by-so was my gedagtes so sterk in die debat (of dit nou vir of teen is is debateerbaar), dat my vingers kromgetrek het van nie weet waar om te begin nie, terwyl hulle oor die toetsbord gehang het.

Tog moet ek erken , dat die magtelose gevoel van teleurstelling in die oningeligtes se 'feite' en my medelye met die ingeligtes se ervarings in die 'Kerk', het 'n wrang smaak van hier-is-groot-fout in my maag en in my mond gelos het.  Ek dink Jesus het verwys na 'eindelose strydvrae', maar tog is hier soveel meer ter sprake.

Sonder 'n lang relaas, wil ek net vra:  Wat doen mens as jy WEET die plek van aanbidding, waar jy jou grootste deel van jou geestelike lewe deurgebring het, nie is wat dit moet wees nie, en jy weet nie hoe om die oningeligtes daaroor te waarsku nie.  Hulle is dan so opreg in hulle aanhang/toewyding/lojaliteit aan die plek/Kerk/beweging/of wat ook al, dat jy nie DURF raak aan hulle heiligdomme nie!

Sal ek verwaand wees as ek sou se dat dit makliker is om 'n  Katoliek te oortuig dat die Roomse kerk die Groot Hoer is waarvan Johannes in Openbaringe na verwys, as om die lojale aanhangers te waarsku van hulle 'Kerk' se dwalinge?  Hoe gou is mense nie om te se: "Haal jou oe van die MENSE af" sonder om te besef dat die MENSE die enigste spieel is waardeur die wereld die GODheid kan raaksien?  As die oog dan duister geword het, hoe diep is die duisternis dan nie?  Wanneer on ligste ligstraal soos 'n kolesak in die melkweg hang, hoe duister is die duisternis daaragter dan nie?  Waar is die Pauluse van ons tyd wat nog met 'n oop gesig kan se:  "Kyk na my, want ek lewe soos Christus lewe"  Hy MAAK homself 'n wandelende advertesie vir die grootheid van die Godheid.  Tog is die profete van ons tyd die eerstes om hulle gemeente te waarsku:  Moenie na my kyk nie - ek is slegs lippe van klei, 'n  swakkeling, feilbaar!  En die lig-donkerte word net nog donkerder.

 En ek?  Sal ek my dan tot struikeling bring deur die onvermoe van my (geestelike) leiers om my te lei?  Hoe wonderlik dat God my geskape het met die vermoe om te onderskei, te kan kies, en met hierdie wonderlike verstand van my keuses te kan maak met die nugterheid wat aangehelp word deur die inspirasie van Sy grote Liefde en Soete Heilige Gees.  Sal ek in die duisternis rondtas en vra:  Waar is die Lig?  Nee, nee, tienduisend maal nee!!  Ek sal my oe oopmaak en opkyk na die Lig, van waar my hulp en leiding kom............

Want dan hoef ek nie meer te Kerk, of NIE te Kerk nie.  Daar is nie plek in Sy Liggaam vir 'n Kerk nie; vir Leerstellings of Ideologie nie.  Net Kinderlike Nederige Gehoorsaamheid.  Dit is die 'Kerk' wat Hy vir ons voorgehou het hier op aarde.  En sodra my voorgangers nie daardie pad volg nie, hoekom moet ek hulle dan navolg, of na hulle luister?

Al is hulle soorde en preke hoe mooi..................

Friday, February 11, 2011

I LOVE CHERISH THE OLD NARROW PATHS!

THE OLD PATHS: I liked the old paths, when Moms were at home. Dads were at work. Brothers went into the army. And sisters got married BEFORE having children! 

Crime did not pay; Hard work did; And people knew the difference. 

Moms could cook; Dads would work; Children would behave. 

Husbands were loving; Wives were supportive; And children were polite.

Women wore the jewellery; And Men wore the pants. Women looked like ladies; Men looked like gentlemen; And children looked decent. People loved the truth, And hated a lie; They came to church to get IN, Not to get OUT! 

Hymns sounded Godly; Sermons sounded helpful; Rejoicing sounded normal; And crying sounded sincere. 

Cursing was wicked; Drugs were for illness; And divorce was unthinkable. 

The flag was honoured; West Africa was beautiful; And God was welcome! 

We read the Bible in public; Prayed in school; And preached from house to house To be called an African was worth dying for; To be called a Christian was worth living for; To be called a traitor was a shame! 


Preachers preached because they had a message; And Christians rejoiced because they had the VICTORY! Preachers preached from the Bible; Singers sang from the heart; And sinners turned to the Lord to be SAVED!

A new birth meant a new life; Salvation meant a changed life; Following Christ led to eternal life. 

Being a preacher meant you proclaimed the word of God; Being a deacon meant you would serve the Lord; Being a Christian meant you would live for Jesus; And being a sinner meant someone was praying for you! 

Laws were based on the Bible; Homes read the Bible; And churches taught the Bible. 

God was worshiped; Christ was exalted; And the Holy Spirit was respected.. 

Church was where you found Christians on the Lord's day, rather than in the garden, on the creek bank, on the golf course, Or being entertained somewhere else. I still like the old paths the best!


"I must work the works of Him that sent me, while it is day: the night cometh, when no man can work." (John 9: 4)
"The Old Paths" was written by a retired minister who lives In Tennessee

THE WAGES HAD NOT DEPRICIATED AND THERE IS STILL ONLY ONE WAY TO HEAVEN AND THE PATH TO HEAVEN IS STILL NARROW NOT WIDE